เชคกี้ กรีน การ์ตูนสแตนด์อัพในตำนาน อาจารย์อิมพรอฟ และลอร์ดแห่งลาสเวกัส เสียชีวิตเมื่ออายุ 97

เชคกี้ กรีน การ์ตูนสแตนด์อัพในตำนาน อาจารย์อิมพรอฟ และลอร์ดแห่งลาสเวกัส เสียชีวิตเมื่ออายุ 97

เชคกี้ กรีน

ลอสแองเจลิส (AP) — เชคกี้ กรีน นักแสดงการ์ตูนที่มีพรสวรรค์และมีพรีวิสเซอร์ซึ่งกลายเป็นหัวหน้าเลานจ์ในลาสเวกัสที่สมบูรณ์แบบและได้รับการเคารพจากเพื่อนและผู้ชมสดในฐานะการแสดงสแตนด์อัพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งของคนรุ่นของเขา เสียชีวิตแล้วเขาอายุ 97

ม่ายของเขา มารี มูสโซ กรีน พูดว่า วารสารรีวิวลาสเวกัส ว่าสามีของเธอเสียชีวิตในช่วงต้นวันอาทิตย์ที่บ้านของพวกเขาเธอกล่าวว่าสามีของเธออายุ 41 ปีเสียชีวิตด้วยสาเหตุทางธรรมชาติ

เชคกี้ กรีน ผู้ที่เห็นกรีนในการครอบงำตลกของเขาบนเวกัสสตริปในทศวรรษที่ 1950, ’60 และ 70 กล่าวว่า

ด้วยไมโครโฟนในมือเขาเขาสามารถเดินไปในห้องและทำงานกับกลุ่มคนได้อย่างไม่เหมือนใคร

เขารอไม่ไหวที่จะละทิ้งเรื่องตลกขบขันที่เขียนไว้เพื่อความตื่นเต้นของอิมพรอฟ

“ฉันไม่เคยแสดงเลย” กรีนบอกกับ Las Vegas Sun ในปี 2009“ฉันคิดออกไปในขณะที่ฉันไปด้วย”

กรีนทำให้แฟนๆของนักแสดงความบันเทิงมากมายของเขา ได้แก่ Bob Hope, Johnny Carson และที่โด่งดังที่สุดคือแฟรงค์ ซินาตรา ซึ่งเลือกเขาให้เป็นละครเปิดตัวของเขาอย่างยืดหยุ่นกรีนไม่สามารถต้านทานการแสดงกับศิลปินที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกาในเวลานั้น แต่บุคคลใหญ่ทั้งสองคนก็กระแทกหัวเสมอๆและความสโมสรก็หมดลงด้วยการ์ตูนที่คู่ชีวิตของนักร้องที่โรงแรม Fontainebleau ในไมอามีบีช

มันก่อให้เกิดเรื่องตลกขบขันที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา:

“แฟรงค์ ซินาตราได้ช่วยฉันกาลครั้งหนึ่ง” กรีนจะกล่าว“คนจำนวนมากกำลังตีฉันและแฟรงค์พูดว่า ‘โอเคก็เพียงพอแล้ว’”

ซินาตราไม่ได้อยู่ที่นั่นจริง กรีนกล่าวในภายหลัง แต่การบีทดาวน์นั้นเป็นเรื่องจริงความจริงเช่นเดียวกันคือเรื่องราวที่ซ้ำกันบ่อยมากของ Greene ขับโลด์สโมบิลเข้าไปในน้ำพุที่ราชสำนักซีซาร์ในปี 1968 ซึ่งได้ผลมาจากสิ่งที่เขายอมรับคือปัญหาแอลกอฮอล์ที่ร้ายแรงและความปรารถนาอันตรายที่จะขับรถเมื่อเขากำลังดื่มไม่จำนวนกี่ครั้ง

เขาก็ได้เรื่องเฮฮาที่มีชื่อเสียงจากช่วงเวลานั้นด้วยเหมือนกัน ต่อมาบอกว่าเมื่อตำรวจมาถึงรถที่จมอยู่ใต้น้ำของเขาซึ่งมีที่ปัดน้ำฝนกระจกหน้ารถ เขาบอกพวกเขาว่า “อย่าพ่นขี้ผึ้ง!”

ด้วยตัวเหมือนของไลน์แบคเกอร์ มีสติปัญญาที่รวดเร็วทันใจเท่าฟ้าผ่า และเสียงที่บ่งบอกว่าเขาอาจเป็นนักร้องเลานจ์แทนที่จะเป็นการ์ตูนเลานจ์ กรีนในเวลากลางค่ำคืนจะได้สัมผัสกับความประทับใจหลายสิบชิ้น ทำริฟที่โต๊ะของผู้ชมและเปลี่ยนมาตรฐานดนตรีให้กลายเป็นเพลงล้อเลนจ์ได้ทันที

Tony Zoppi ผู้เป็นผู้อำนวยการด้านความบันเทิงของโรงแรมริเวียร่ามานานหลายทศวรรษ กล่าวว่ากรีนเป็นความคิดการ์ตูนที่ดีที่สุดที่เขาเคยได้เห็น

“เขาจะเดินออกไปบนเวทีและหยุดศีรษะหนึ่งชั่วโมง” Zoppi บอกกับ Los Angeles Times“บ๋อยหนึ่งหยดแก้ว – เขาทำ 15 นาที”

เขาแสดงตัวในรูปภาพยนตร์ ได้แก่ “Tony Rome” ของปี 1967 กับ Sinatra, “History of the World Part I” ของปี 1981 กับเมล บรู๊คส์ และ “Splash” ของปี 1984 กับทอม แฮงกส์ ซึ่งแสดงในซีทคอมโครงข่าย ดังเช่นว่า “Laverne & Shirley” และ “Mad About You” และเป็นแขกอย่างตลอดในรายการทอล์คและวาไรตี้

แต่เขาไม่เคยคลิกที่หน้าจอจริงๆเขาต้องการกลุ่มคนที่เขาสามารถโต้ตอบได้ และทั้งคืนเพื่อดึงดูดพวกเขานั่นหมายความว่าไม่เคยมีชื่อเสียงเท่านักการ์ตูนร่วมสมัยอย่างเช่น ดอน ริคเกิลส์ บัดดี้ แฮ็คเก็ตต์ หรือคาร์สันแต่เขาก็ถอนเงินเดือนหกตัวเลขต่อสัปดาห์เหมือนกับที่พวกเขาทำสำหรับการแสดงสด

เกิด เฟรด เชลดอน กรีนฟิลด์ เกิดขึ้น กรีนได้ร้องเพลง แสดง ทำเรื่องตลก และสำเนียงล้อเลียนในขณะที่เติบโตขึ้นในภาคเหนือของชิคาโก

เขาดำรงตำแหน่งกองทัพเรือในสงครามโลกครั้งที่สองในมหาสมุทรแปซิฟิก

เมื่อกลับไปชิคาโก เขาไปวิทยาลัยชุมชนและมีความรู้สึกว่าเขาอาจเป็นครูโรงยิม แต่เริ่มเล่นเกมไนท์คลับขำขันเพื่อขอเงิน

ข้อเสนอการแสดงสองอาทิตย์ที่ Prevue Lounge ในนิวออร์ลีนส์กลายเป็นระยะเวลาหกปี

เขาได้แสดงครั้งแรกที่ลาสเวกัสในปี 1953เขาพบว่าเขาและสตรีปนั้นเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ และภายในไม่กี่ปีเขาก็เป็นเจ้าของเมืองนี้1956 เขาเปิดให้เอลวิสเพรสลีย์เยาวชนที่นิวฟรอนเทียร์

“เด็กไม่ควรอยู่ที่นั่น” กรีนบอกกับ L.A. Times ในปี 2005“เขาออกมาในแจ็คเก็ตเบสบอลนักดนตรีสี่หรือห้าคนหลังเขาสวมแจ็คเก็ตเบสบอลมันดูเหมือนปิกนิกหลังจากการแสดงครั้งแรกพวกเขาเปลี่ยนการเรียกเก็บเงิน และฉันก็เขียนหัวเรื่อง”

เชคกี้ กรีน จะยังคงเป็นจุดสำคัญของลาสเวกัส สถานที่สนามเด็กเล่นของเขา

เช่น ริเวียร่าและทรอปิคานา เป็นเวลา 30 ปีข้างหน้า

ตั้งแต่ปี 1972 ถึง 1982 กรีนแต่งงานกับนาลานี เคเล นักเต้นที่มีการแสดง Nalani Kele Polynesian Revue เป็นเพลงฮิตในไนท์คลับที่ดำเนินมาเป็นเวลานานและในปี 1985 เขาแต่งงานกับ Marie Musso ลูกสาวของนักแซ็กโซโฟนแจ๊ส วิโด มูสโซ

ในที่สุดกรีนได้รับเกียรติศักดิ์ระดับชาติของเขาเขาสามารถเติมเต็มคาร์เนกีฮอลล์ และเป็นเจ้าภาพทั้ง “Tonight Show” และ “The Merv Griffin Show” ของคาร์สัน

เขาต่อสู้กับการเสพติดทั้งการดื่มและการพนัน ไม่เหมาะสำหรับเพศชายที่ใช้เวลาจำนวนมากในลาสเวกัสเขายังต่อสู้กับสิ่งที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นภาวะไม่มีชีวิตชีวาอย่างรุนแรงและอาการตื่นตกใจซึ่งทั้งสองอย่างทำให้การแสดงยากขึ้นเมื่อเขาโตขึ้น

กรีนย้ายไปที่ปาล์มสปริงส์เพื่อพยายามเกษียณอายุในช่วงปลายปี 70 ในปี 2004 แต่เวทียังคงมีเสน่ห์และเขากลับมาครองตำแหน่งที่ลาสเวกัสที่ Suncoast Hotel and Casino ในปี 2009

เมื่อกลับไปที่เมืองที่ตอนนี้ครอบงำโดยคนอย่างเช่น Celine Dion และ Cirque du Soleil กรีนพบว่าเขาสามารถเดินเล่นผ่านคาสิโนได้โดยไม่บอกชื่อ

“ฉันเป็นตำนาน” เขาบอกกับ Sun ในปี 2009 “แต่ไม่มีใครรู้จักฉันในเวกัสอีกต่อไป”